Tam da ,mart ayı geldi, baharlar tomurcuklandı, kuşlar cıvıldamaya başladı, derken,havalar birden soğuyuverir. Tıpkı dünkü bahar havasından sonra bugünkü gri İstanbul havası gibi.Büyükler boşuna dememiş;
'Eski şubat bitecek daha, durun ne soğuklar olur'
ya da;
'Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır'.
Eskilerden duya duya öğrendiğimiz,hava durumu ifadelerinden birisi de''Kocakarı soğukları'' günleri ya da ''Berdelacuz''dur .Bu konuda farklı rivayetler süregelmekte;
Efendim, hikayenin birine göre, yaşlı ,acuze bir kadının yedi tane keçisi varmış.Kışlardan biri öyle soğuk olmuş, öyle soğuk olmuş ki bu keçiler bir bir ölmüşler. Keçilerini kaybeden bu ihtiyar nedeniyle de bu soğuklar kocakarı soğukları olarak dillenmiş.
Biraz daha dinsel bir hikayeye göre ise;
İsyankar Ad kavmini helak etmek için Tanrı buz gibi soğuklar, fırtınalar göndermiş. Bu kavim bu felaketle mahvolup gitmiş.Herkes ölmüş,yalnızca ihtiyar bir kadın, bir kuleye saklanıp, kendini ölümden kurtarmış.Böylece bu soğuklar ''Kocakarı soğukları'' diye anılmış.
Yani velhasıl mart ayının 11 'de başlayıp 8 gün süren ,soğuk geçeceği tahmin edilen bu günler, aslında kış aylarının soğuk ve kasvetli günlerinin son çırpınışlarıdır.
Kış, gücünü yitirip, bahar var gücüyle yaşama dolmaktadır.
Baharlı günleriniz çok olsun efendim..