tatlı hayal , acı gerçek

A- gel seninle seneye survıvora katılalım,
B- ?? ... nasıl?
A- survıvor diyorum.Bu kadar egzersiz boşa gitmesin, sabah akşam
bir saat çalışıyoruz ,baya kaslanırız o zamana..
K- Ali bey sol kol yukarı ,evet öyle,aaferin..
B- tabi tabi hah haa haa:))
A- benim yapacağım iki oyun garanti ,mesela hani şu havuzun üzerinde
birbirlerini minderle ittiriyorlarya , ben onu kesin alırım. Bir de şey var
bir kalası ikişer kişi yanlardan terse ittirip,hani boyalı suyu dökmeye çalışıyorlar
işte o da bende..
K- Ali bey konuşurken saymayı unutmayın lütfen ,kaç oldu?
B- Biz bir yataktan kalkalım da Ali bey survıvor sonra..
A- Niye kalkmayacağız ya huu..Ben seneye köye gidip kiraz toplaycam,
hepinize birer sepet hazır yani, ona göre.
B- Nerelisiniz?
A- Çankırı,güzeldir kirazları..
K- Evet Ali bey bugünlük bitti..Sizi alalım şimdi yataktan. Odanıza indirsinler
akşam üzeri yine bekliyor olacağım ona göre iyi dinlenin.

Tekerlekli sandalyeye dikkatlice oturtulan Ali bey, hareket edemeyen ayaklarına
hem nefret, hem sevgiyle bakar gibi geldi yanımdan geçerken. Başka memleketten olduğunu düşündüğüm ,çekik gözlü ,ince yapılı uzunca boylu
yardımcısı genç, sandalyeyi yavaş yavaş iterek asansöre götürdü.Yan odadan duyduğum neşeli ,enerji dolu sesle, yanımdan geçen bitik görünümlü,
şişman, yüzü sarıya dönmüş, kollarına açılmış damar yolları bir bantla kapalı
yorgun adam ,kiraz toplama, survıvorda yarışma hayali kuran,
bu Ali 'miydi, diye düşündüm.Kalın boynunun  taşıyamadığı başı, öne eğikti.
Hayaller ve hayatlar..
Ne tuhaf.
Bazen bedenler başka ,ruhumuz başka başka yaşıyor gibi..