unutmaya meyilli olmak..

 Yeni bir haftaya başlıyoruz. Gri, ıslak ,serin bir hava hakim . Bu gün şubat ayının yirmisi. havaya düşen ilk cemre ile bahar aylarına giriş kıpırtıları başlıyor. Dünkü 18 derecelik pırıl pırıl güneşli hava ile bugünkü puslu ,yağışlı karamsar hava tam da ruh hallerimizi yansıtırcasına değişken, çalkantılı.

Rüyalarımız bile depremle ilgili oldu ,sıkıntılı rüyalar uykuları bölüyor. Sabahın kör karanlığında klavye başına oturmam ondan sebep. Deprem gerçeğini bilmekle, içine düşmek , bedenen yahut ruhen, çok farklı. Bunu hayatımda iki kez yaşamış oldum. Umarım küçükken dilimizden düşmeyen ''Allah'ın hakkı üçtür '' cümlesi, sadece iyi şeyler için bir temenni olarak dillere düşmüştür. 

Yine ''normalleşme'' kelimesi gündemde ,kapı arasından geçmeye çalışan kedi gibi usul usul içeri giriyor. Tıpkı pandemi sonrası gibi. Evet pandemiden sonra hayata nasıl , h i ç  o l m a m ı ş , gibi devam ettiysek maskeymiş, hijyenmiş, sosyal mesafeymiş vb. kuralları hiçe sayıverdiysek ,deprem sonrası da böyle olacağını düşünüyoruz/lar.  Çoğumuz için geçerli. Normal, rutin, sıradan ,''mutlu'' hayatlara dönüş oldu bile. Mecbur.  İnsan olmak ,her düştüğünde yeniden ayağa kalkmak demek. Ama yerin altımızda sallanması, boşlukta kalmak pandemi olayı ile kıyaslanmaz ki ''normalleşmesi'' karşılaştırılsın, değil mi ? İç sıkıntılarımız bizle birlikte, korkularımız uykularımızla  devam edecek, biz unutmaya kalktıkça yeni bir sallantıyla hatırlatacak.  Tamam biz insanlar yine unutacağız da deprem ile ilgili konuları ;yönetsinler diye seçilenler, devlet adına çalışanların asla ve kat'a  unutmaması gerek, her türlü tedbir,  önlem neyse artık alması ,denetimlerini gerektiği şekilde yapması, daha nizami olması, bu konuda çalışması , bilime güvenmesi ,bilimsel çalışması ,halkını güvende tutması lazım (umarız) ..

Yoksa kadere kısmete bağlarsak ...


12 yorum:

  1. normal artık garip bir sözcük ve durum oldu. pandemi olsaydı keşke ben evde oturmaya razıyım depremdense. kaygı, korku, şehri değiştirme isteği ve süreci... yorucu zamanlar yaşıyoruz. daha da sürecek. geceleri iki üç defa uyanıyorum, sanki gündüz daha güvendeyiz aydınlık ya en azından
    normal, işte bunu artık başka tanımlayacağım ben sanırım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende bugün gündüz daha rahatız dedim ama ikinci deprem öğlen olmuştu 😢

      Sil
  2. Pandemiden sonra tamam ama bu kez normalleşmeye karşıyım ben. Unutmaya da.

    YanıtlaSil
  3. Sıradan bir hayat istemek bile bu ülkede artık bir lüks. O kadar yoruldum ki artık her şey normale dönsün istiyorum

    YanıtlaSil
  4. Ben hala maske takıyor, mesafeye dikkat ediyor ve kendimi hijyen kurallarına uymaya zorluyorum. Neden? Henüz bu virüsten tamamen kurtulamadık. Hala bu virüsten dolayı hastalanan insanlarımız var. Covid sürekli kimliğini ve yapsını değiştirdiği için tedbirli olmak zorundayız. Ben şu anda yaşadığım çevreme bakıyorum, sanki bu insanlar pandemi dönemini hiç yaşamamışlar gibi yaşamlarına devam ediyorlar.

    Deprem felaketine gelince, toplum olarak büyük bir deprem felaketi yaşıyoruz. Günlerdir televizyon karşısında ya da sosyal medyadan Kahramanmaraş depremleri sonrası yaşananları takip ediyoruz. Bir yandan da elimizden geldiğince yardım çalışmalarına katılıyoruz. Deprem bölgesinde olanlarsa kayıplarının acısını yaşarken bir yandan da enkaz altındaki yakınları için endişe ediyor; soğuk ve imkansızlıklarla mücadele veriyor. Korkuyoruz, kaygılıyız, bitkiniz. Zaman zaman nefes almakta zorluk yaşıyoruz. Toplum olarak bir travma yaşıyoruz.

    Bu deprem bize göstermiştir ki, biz daha önceki deprem felaketlerinden yeterince ders almadığımız için sınıfta kaldık. İnşAllah bu depremden dersimizi alır, dersimize iyi çalışır ve İstanbul depreminde sınıfta kalmayız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ders çıkarma konusunda hiç güvenim yok. Aynı tas aynı hamam devam ederiz biz. Hala , 15 gün olmuş çadır istiyor insanlar, hala..

      Sil
    2. Devletin en yetkili ağzı ise öyle demiryor, tüm ihtiyaçlar zamanında ve eksiksiz karşılandı diyor. Aksini söyleyenlere de küfrediyor.

      Sil
    3. Recep bey bir zamanlar tek kanaldan ne deseler ona inanırdık, ama şimdi o kadar çok çeşitli ve farklı insanlar ve kanallardan görüp duyuyoruz ki gerçekleri saklamak mümkün değil. Üstelik çok büyük bir alanda yaşanan felaket tam olarak herşeyin altından kalkamayabilir ama kabul etmekte lazım biraz .

      Sil
  5. Unutmak bizim en meşhur özelliğimiz.. Maalesef unutuyoruz, ders almamacasına...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hem iyi hem kötü ama belki yaşamak için elzem olan özelliğimiz.

      Sil