tüm yollar koronalı yerlere çıkıyor.

Bu sabah yine olağan dışı sessiz bir başka sabah. Yurtlara ümreden ve yurtdışından gelenlerin yerleştirilmeye başlanması ile staj için yurtta kalan kızım eve geldi.
Oğlumda Bursa'da evi kapatıp, apar topar İstanbul'a geldi.
Tabii bunlar belirsiz bir zaman için. Hep deriz ;işte bizim memlekette önü görmek zor, gelecek belirsiz, falan diye. Alın işte size, şimdi tüm dünya için belirsiz günler başladı. Bu evham ,endişe,korku,tedirginlik hallerini ,en son 1999 depreminde yaşamıştık.
O zaman bile daha iyiymiş.En azından deprem bir bölgede, başka şehirlere kaçma yolu var.
Şimdi tüm yollar koronalı yerlere çıkıyor.
Kaçacak yer yok.
Bir kabusmuşda ,uyandıran yokmuş gibi.
Tabii ki geçecek bu günler diyerek, kendimizi teskin ediyoruz.
Şimdiye kadar ne badireler atlattı insanlık. Bizde tarihin yazacağı böyle bir salgın dönemini yaşıyoruz. Ne kadar hafife alsak dahi,tarihe önemle geçecek günler yaşıyoruz, her yaşanan gün ne romanlara,ne filmlere, ne şiirlere konu olacak gelecekte. Tıpkı şimdi okuduğumuz o klasik eserlerdeki olaylar gibi konuların kahramanları ya da acizleri olacağız.
Rahmetli anneannem derdi;
''ah kızım ne yokluklar gördük, çaya atacak şeker bulamazdık ta üzüm atıp içerdik..''
Masal gibi dinlerdik,aklımıza gelmezdi bir zaman sonra bizde ne yiyip ne içicez diye düşüneceğimiz günlerin geleceğini. Hem de bir salgın yüzünden.
Göçmenler geldi aklıma.
Acaba şimdi yurtlarının kıymetini anlamış olabilirler mi?
Alın bizi,diye haykırdıkları ama onların itip kaktıkları ,dürtüp dışarı attıkları insancıklar şimdi o ülkelerin nasıl bir panik haine geldiğini görüp şaşkına döndüler mi?
Her geçen gün vaka sayısı artıyor. Devletin verdiği sayılardan başka bildiğimiz yok.İlk ölüm olayı gerçekleşmiş. Fakat yaşanılanları,gittikçe artan sayıları gördükçe sanki daha çoğalacakmış ,bizi alıştırıyorlarmış gibi bir durum var.
İşyerleri çoğu evden çalışmaya geçti. Çoğu yer kapalı.
Tedbiri elden bırakmamak, dışarılarda olmamak gerek.

Umarım sağlıklı günler bizi bekler, şifalar yağar insanların üzerine.
Bu kötü günlerden insanlık, azıcık akıl almış olarak çıkar.
Bilime,sağlığa, sağlığın çalışanlarına gerekli önem ve ihtimamı gösterir.