Kelime Oyunu 4

 

Kelimeler; Yeşil, Şiir, Baharat, Yol, Sabah

Kelimeleri Seçen ;Hanife Ertaş  

Parlaklığını yitirmiş, siyah deri ceketinin içine iyice büzülmüş halde, lokantadan içeri girdi. İçerisinin yanık yağ kokulu havası boğucu ama sıcaktı. Pencere kenarındaki  masaya oturdu. Buradan yol gayet rahat görünüyordu. Minibüsü park ettiği yeri  görebilmek için camdaki buğuyu ceketinin koluyla hafiften sildi. Garson genç ,elindeki rengi kaçmış süngerle masayı önce köpürterek sildi, sonra havlu bir bezle kuruladı;

-'' Buyrun abi'', dedi bıkkın bir sesle. 

-''Genç ,şöyle sıcak bir çorba getir, kaynar olsun..''

-''Tamam abi,'' dedi garson ,masadan uzaklaştı. 

Muhittin içerisinin sıcaklığında gevşedi. Garson çorbayı bıraktı masaya. Dumanı tütüyordu, yanındaki limonu bolca sıktı. Masada sıra sıra dizilmiş baharat kutularının kapaklarını gözden geçirdi. Bir tanesinin kırmızı  biber tanelerine bulanmış kapağını açıp içindeki ufak kaşıkla, bolca biber alıp çorbaya kattı. Sonra karabiberliği alıp serpeledi. Ama içi rutubetlenen karabiber, akmakta direniyordu. Biberliğin tebesine vurup tekrar salladı. Oldum olası bol baharatlı severdi yemeklerini, özellikle çorbaları. İlk kaşığı ağzına götürdüğünde ,çorbanın çok lezzetli gelmesine hiç şaşırmadı. Yol üzeri lokantaların sabah çorbalarının üzerine başka çorba tanımazdı. Üstelik uzun süredir direksiyon sallamıştı ve çok açtı. Yeşil kapaklı plastik ekmek kutusundan  bir dilim ekmek alıp çorbasına doğradı. Karnı doymaya başlayınca, masanın üzeri çizik çizik olmuş mika koruyucusunun altında  sıkıştırılmış ,üzeri notlarla dolu kağıtlar dikkatini çekti. Ufak ufak şiirler yazılmış, süs olarak masalara konulmuştu.Şiirden çok kamyon arkası yazısı gibiydiler,komik geldi bazıları. Bir iki tanesine daha göz gezdirirken ,dışardan gelen şangırtıyla Allah!!! diye ,yerinden fırlaması bir oldu.  Gözü hemen ekmek teknesine gitti . Olduğu yerde duruyordu, kabaran içi ferahladı. Neydi o gürültü öyle, kapıdan bakan garson;

- ''korkma abi geri geri gideyim derken kaldırımdaki çöpe bindirmiş kamyonu..'' 

Gözü minibüsünde ağzını sildiği peçeteyi boş tabağın kenarına bıraktı. Ödü patlamıştı. Daha kredi taksitlerinin yarısını ödemediği ekmek teknesine bir şey oldu sanmıştı, sanması bile kalbini hoplatmaya yetmişti. O sırada telefonundan gelen sesi duydu ,iç cebinden çıkardığı telefonu açıp, sert bir 'alo' çekti. Ama karşi tarafi   dinledikçe, yüzüne kocaman bir aydınlık yayıldı, gözleri doldu yanakları kızardı. --''Iyiler mi ''dedi, 

-''sağol anam, allaha emanet olun, varolasin,öpüyorum ellerinden, selametle'' ,deyip telefonu yine iç cebine koydu. Patron herkese benden çorba, diyesi geldi, burası orası değildi ama. Kendi kendine güldü. Hesabı ödeyip çıktı. Garsona bahşişi yüksek tuttu. 

 Karnı doyup, müjdeyi de alan Muhittin'e buz gibi hava bile pek güzel geldi.Derin derin nefes aldı. Az önce çöp konteynırına çarpan kamyoncu ,etrafına toplananlarla durum değerlendirmesi yapıyor, ahlanıp vahlanıyordu. Yolda olmak zor, ekmek parası için direksiyon sallamak hepsinden zor. Kazası ,belası var bu işin böyle. Minibüsün içine girip aynada asılı nazar boncuğu ve minik bebe patiğini  düzeltti. Bir kaşık düşmanı daha geldi sofraya, çalış Muhittin ,ha babam de babam çalış. Dedesi derdi o lafı kadınlar için. Güldü gevrek gevrek,'' kaşık düşmanı olur mu Muhittin, prenses o prenses.Çok şükür Allahım'' Duasını edip, kontağı çevirdi. Şiir misali serili bulutlar altında, yeşil ormanlar içinden geçen memleket yolları, onu beklemekteydi.