bir karikatür

 Facebook ilk açıldığında hesap oluşturmuştum, ilk sosyal medya mecrası idi, çok ilgi çekici ve orjinaldi.Ancak her yeni şey gibi eskidi ben de yıllarca kullandıktan sonra bir kenara bıraktım çoğu insan gibi. Şimdi arada bakıyorum var mı bir şeyler diye. Malum sosyal mecralar da birbirinin taklidi oldu, hepsinde bir hikaye ,durum, reels vs.  birbirlerine özenip aynı hareketleri yapıyorlar. Oysa ilk başladıklarında hepsi kendine özgü idi. Şimdi birbirinin kopyası. Yine de arada izleniyor ne var ne yok diye işte. Hiç bilmedik sürprizler de çıkabiliyor .Geçen gün mesela Latif Demirci'nin bir karikatürüne denk geldim. Bizim akrabalardan biri paylaşmış. Bizim aile köklerinden birini çizmiş.  

Karikatürde çizilen kişiler benim akrabalarım. Biri babamın Ahmet amcası  ,diğeri de İlyas amcasının oğlu. Latif Demirci(1961-2022) ile arkadaşmış büyük amca oğlu ve bir gün babamın köyüne ziyarete gelmişler. Latif Demirci özellikle Gırgır dergisinden  çizgileri ile tanıyıp hayran olduğum karikatür ustalarındandı. O ziyaretten sonra çizilmiş bir karikatürünü görünce ben de paylaşmak istedim. Büyük amca oğlu ile hiç görüşmedik ama köyde yaşamış olan Ahmet amca ,köyün aynı zamanda bakkalı idi, bizim için Bakkal Amca çocukluk anılarımın güzel köşelerinde yer alır. Köyde ilk bakkalı  dedem ile birlikte açmışlar beraber çalışmışlar. bakkal amcaya at tekme atınca sol bacağından sakatlanmış, dizini bükemediği  için hafif aksardı. O nedenle de köyün bakkalının işletmesi daha sonra da onda kaldı. Dedem Bursa'ya yerleştikten sonra da köyün bakkalı Ahmet amca oldu. Bastonlu hali, devamlı gülen akça pakça yüzü aklımda ve bize verdiği lokumlu bisküvilerinin  /kıstırma/ tadı damağımda. Nereden nereye, Bir karikatür beni köye ve çocukluğumun anılarına götürüverdi. 

Mekanları cennet olsun.