Henüz geçtiğimiz günlerde şehit olan askerlerimizin üzüntüsü içimizdeyken bu hafta sonu tekrar gelen acı haberlerle yüreğimiz parçalandı. Yıllardır o kadar çok genç evladımızı kara toprağa verdik ki .. Üzülmekten başka yapacak bir şeyimiz yok, üzüntü, öfke, neden soruları kafamızda dönüyor. Sonrasında gelen ''misli'' ile başlayan ''etkisiz hale getrildi'' ile biten ''Klişe'' cümleler hiç bir işe yaramıyor, dinlenmiyor bile belki. Hele o vatan uğruna şehit olan askerlerin yaşadığı yerleri, aile ocaklarını görünce üzüntüler bin kat artıyor. Yoksulluk ,fedakarlık bu ülke insanın kaderi mi? Bu kadar mı baş eğmeye, herşeye razı olmaya alışmışız. Vah ki vah..
evet bitmiyor acılar.
YanıtlaSilSusmanın su kenarındayız demiş ya şair, tam da öyle gibi...
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilÖnce Cenab-ı Hakk'tan aziz şehitlerimize rahmet, yetimlerine ve ailelerine de sabr-ı cemil ve başsağlığı diliyorum.
Bu vatanın değerli evlatlarının her biri bir güneştir. M.Akif Ersoy, İstiklal Marşı şiirinde ne diyordu: "Bir hilal uğruna ya Rab ne güneşler batıyor." Ben çok merak ediyorum. Şimdiki güneşlerimiz acaba ne uğruna batıyorlar?
Selam ve saygılarımla.
Ne desem ne yazsam nafile kalacak ama gerçekten alışmışız, alıştırmışlar resmen bizi...
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSil"Yoksulluk ,fedakarlık bu ülke insanın kaderi mi? Bu kadar mı baş eğmeye, her şeye razı olmaya alışmışız. Vah ki vah.."
Yazınızı okuyup da yazınızdan kopyalayarak yukarıya taşıdığım cümleleriniz karşısında kayıtsız kalmak elde değil.
Evet, maalesef her şeye razı olmaya ve ses çıkarmamaya alışmışız. Ben Türk milletinin bu kadar korkak olduğunu bilmiyordum, ama öğrenmiş oldum. Artık ben de blog sayfamda bu tür paylaşımlara yer vermeyeceğim. Çünkü kendim çalıp kendim oynuyorum. Bir işe yaradığını görmemek insanı üzüyor. Yine sizin bu yazınızı ziyaret edip benimle birlikte üç kişi yorum yazmış.
Kaleminize, emeğinize, duygularınıza, gönlünüze, yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.