bizim buralar..

Günaydın, yine sabahın sekizi, günlerden pazar,etraf sakin mi sakin, hava da yine nefis.  Ocak ayında kombinin yanmadığı gün hatırlamıyorum ama bir kaç gündür kaloriferleri akşam bir kaç saat hariç yakmak gerekmiyor. Tabii evimizin güneye bakması tüm gün güneş alacak şekilde konumlanmasının bunda etkisi var, ama ocak ayında hiç bu şekilde güneşle ısınmamıştı ev hatırladığım kadarı ile. Tabii ki bu gelen doğalgaz faturaların etkilememiş, bu ay  ;dokuz yüz bir lira fatura geldi. 

Günün güzelliğini kendimizi dışarı atıp bol bol yürüyüş yaparak  arada sevdiğimiz yerlerde çay molaları vererek değerlendiriyoruz.

Yakacık en sevdiğimiz yerlerden .Bu cümlenin sonunda ya da içerisinde ''değişmeyen'' kelimesini de kullanacaktım ama sildim. Değişim ancak eskisine göre daha düzenli ve estetik, daha bir gelişmişlik getiriyorsa olumludur. Oysa Yakacık'ın en güzel yeri öylesine duruyor. Mesela şu telefon kulübesi anıt sayılabilecek bir çınar ağacının dibinde. Bir zamanlar  bu çınar ağacının dibinde, tatlı su akan bir çeşme var. Buraya çay içmeye gelenler bidonları ile gelir ve meşhur Yakacık suyundan bidonlarını doldururlardı/k. Şimdi çer çöp dolmuş, çeşme de musluksuz, kapalı. 

Hava öyle güzel ki moral bozup olumsuzlukları görmeyelim ,diyerek yolumuza devam ettik. Çay bahçesinde kış nedeniyle kaldırdıkları bahçe masalarını tekrar yerleştirmişler, biz de kenarda bir yerde oturup, gökdelenlerle dolu olan Kartal ve az ilerde görünen Pendik manzaraları eşliğinde buradan başka bir yerde zor yiyebileceğiniz lezzetteki lahmacunlarımızı yedik, nefis çayımızı içtik. Ustasının eline sağlık.

 güzel duygularla geçireceğiniz bir pazar günü diliyorum..